1982, η ηγεσία της ΟΝΝΕΔ. Ο Νίκος Χατζηνικολάου σκύβει μπροστά στον Αντώνη Σαμαρά (και στον Ευάγγελο Αβέρωφ, τον Μάνο Μανωλάκο, τον Βασίλη Μιχαλολιάκο, τον Ακη Γεροντόπουλο, τον Διονύση Καραχάλιο και άλλους ακροδεξιούς)
Η ΟΝΝΕΔ δυστρόπησε στον εορτασμό. Μια ισχυρή μερίδα της αντέδρασε και τελικά η Εκτελεστική Επιτροπή της οργάνωσης αποφάσισε να μη συμμετέχει στους εορτασμούς για το Πολυτεχνείο. Αντιγράφουμε από το ακροδεξιό έντυπο “Συναγερμός” του εθνικιστικού και φιλοχουντικού ΕΝΕΚ:
«Η απόφασις αυτή της ηγεσίας της ΟΝΝΕΔ ελήφθη με διαφωνία δύο εκ των μελών της ΕΕ και οφείλεται κυρίως στην πίεση που ασκήθηκε από την μαθητική της κίνηση. Λέγεται χαρακτηριστικά ότι ο Νίκος Χατζηνικολάου, γραμματεύς της ΜΑΚΙ, πίεσε αποφασιστικά προς αυτή την κατεύθυνση με το επιχείρημα ότι “οι μαθητές που ψήφισαν δεξιά κατά τις πρόσφατες εκλογές για τις μαθητικές κοινότητες και τα δεκαπενταμελή συμβούλια, δεν θέλουν ούτε ν’ ακούσουν για Πολυτεχνείο”». (4/11/1983).
Δέκα ακριβώς χρόνια αργότερα, το 1993, κυκλοφόρησε ένα βιβλίο για τη λεγόμενη “γενιά του Πολυτεχνείου”. Φανταστείτε την έκπληξη του αναγνώστη όταν διάβαζε ότι μέσα στους πρωταγωνιστές αυτής της γενιάς ο συγγραφέας περιλαμβάνει και τον κ. Χατζηνικολάου, ο οποίος το 1973 πήγαινε στο δημοτικό!